طراحی واحد همسایگی با تاکید بر مسئله حریم و حیات اجتماعی در بافت قدیم؛ نمونه موردی بافت قدیم گرگان(خانه دارویی)

چکیده مقاله

انسان موجودی فطرتا اجتماعی است و نیاز به تعامل با افراد مختلف و حضور در اجتماع دارد. محله ها و فضاهای عمومی شهر بازتابی به این رویکرد می باشند. امروزه بعد اجتماعی اشتراکی انسان به فراموشی – سپرده شده است و فضاهای به منظور پاسخگویی به آن وجود ندارد و فردگرایی بر جامعه حاکم شده است. به همین منظور امروزه طراحی فضایی که بتواند روابط اجتماعی را تقویت کند و موجب ارتباط بیشتر افراد شود حائز اهمیت است. شاید بتوان با مطالعه بافت های قدیم به الگوی مناسبی جهت طراحی فضاهای جمعی رسید. در گذشته محلات، مکانی برای ارتباط بیشتر افراد بوده است به نحوی که افراد ساعات زیادی را بیرون از خانه و با همسایگان برای انجام کارهای روزانه سپری می کردند اما با گذشت زمان این روابط کمرنگ شده است. در حال حاضر می توان واحد همسایگی را به عنوان عنصری جهت تقویت ارتباطات جمعی معرفی کرد واحد همسایگی مجموعه ای از خانه های مسکونی و محیط پیرامون آن است که دارای هویت جمعی و محله ای می باشد که به عنوان فضایی برای ارتباط بیشتر مردم و عرصه ای نیمه خصوصی به شمار می رود که همانند مفصلی بین عرصه عمومی شهر و عرصه خصوصی خانه ایفای نقش می کند

دریافت لینک دانلود مقاله