اثرات مصرف سطوح مختلف دانه رازیانه و زیره سیاه روی عملکرد رشد و خصوصیات لاشه درجوجه های گوشتی

چکیده مقاله

هدف از انجام این آزمایش، بررسی اثرات مصرف سطوح مختلف دانه­ی گیاهان رازیانه و زیره سیاه بر عملکرد و ویژگی­های لاشه جوجه های گوشتی بود. در این آزمایش، 360 قطعه جوجه­ی گوشتی نر و ماده یک روزه نژاد کاب 500 به ­صورت تصادفی به شش گروه آزمایشی با چهارتکرار و 15 جوجه برای هر تکرار تقسیم­بندی شدند که شامل تیمار شاهد (بدون دانه­ی گیاه رازیانه و زیره سیاه)، تیمار دوم (7/0 گرم بر کیلوگرم دانه­ی گیاه رازیانه)، تیمار سوم (1 گرم بر کیلوگرم دانه­ی گیاه زیره سیاه)، تیمار چهارم (5/0 گرم بر کیلوگرم دانه­ی گیاه رازیانه و 25/0 گرم بر کیلوگرم دانه­ی گیاه زیره سیاه)، تیمار پنجم (35/0 گرم بر کیلوگرم دانه­ی گیاه رازیانه و 5/0 گرم بر کیلوگرم دانه­ی گیاه زیره سیاه)، تیمار ششم (2/0 گرم بر کیلوگرم دانه­ی گیاه رازیانه و 75/0 گرم بر کیلوگرم دانه­ی گیاه زیره سیاه) بود. این آزمایش که 42 روز طول کشید، به سه دوره آغازین (10-1 روز)، رشد (22-11 روز) و پایانی (42-23 روز) تقسیم شد. جیره اصلی بر پایه ذرت و کنجاله سویا و بر اساس نیازهای جوجه­های گوشتی نژاد کاب 500 فرموله شد. وزن بدن، مقدار مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در طول دوره های 1 تا 10، 11 تا 21، 22 تا 42 و 1 تا 42 روزگی اندازه گیری شد. روز 42 ، 2 قطعه مرغ از هر تکرار بصورت تصادفی انتخاب و بعد از اندازه گیری وزن، کشتار شد. ویژگی­های لاشه (وزن کبد، طحال، روده و چربی محوطه شکمی)به صورت درصدی از وزن زنده بدن، اندازه گیری شد. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که افزودن دانه­ی گیاهان رازیانه و زیره سیاه به جیره غذایی جوجه­های گوشتی، باعث افزایش معنی­دار در افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی و برخی از ویژگی­های لاشه شد (05/0>P)ولی  باعث ایجاد تغییر معنی­دار روی مصرف مقدار غذا نشد (05/0<P). با توجه به نتایج به­دست آمده­ی مربوط به عملکرد رشد و خصوصاً ضریب تبدیل غذایی و هم­چنین افزایش عددی درصد لاشه خالص، تیمار دوم(حاوی 07/0 درصد دانه گیاه رازیانه) نسبت به بقیه­ی تیمارها در این تحقیق، به عنوان بهترین تیمار معرفی می­شود.

دریافت لینک دانلود مقاله