- تاریخ انتشار : ۱۳۹۵
- ناشر : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در مدیریت،اقتصاد و علوم انسانی
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات : 17
- حجم فایل : 1005.229 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : علوم انسانی
چکیده مقاله
مقدمه :هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی ریتالین بر کارکرد اجرایی کودکان با اختلال نقص توجه /بیش فعالی در آزمونهای پس آزمون – حرکتی بندرگشتالت و ریون کودکان بود. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – دیداری بود. 39 -39با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کودکان مراجعه کننده به مرکز مشاوره میثاق زاگرس کرمانشاه در سال سال با اختلال بیش فعالی /کمبود توجه بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش 8تا 6 کودک94نمونه مورد مطالعه شامل وکنترل جایگزین شدند. از مقیاس کانرز و مصاحبه ومشاهده بالینی وتایید روانپزشک کودکان برای تشخیص علایم اختلال استفاده گردید.گروه آزمایش با تجویز روانپزشک کودکان با دوز متناسب با وزن هر کودک روزانه دو بار و به مدت دوماه ریتالین مصرف کردند وگروه کنترل در این مدت هیچ درمانی دریافت نکرد. در هر دو گروه پیش آزمون وپس آزمون به عمل آمد .ابزار اندازه گیری آزمون بندر گشتالت وآزمون ریون رنگی بود. از کو واریاتس برای تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته ها :نتایج /40 (نشان داد که مصرف ریتالین بر بهبود عملکرد ذهنی کودکان در آزمونهای تشخیصی بندر وریون کودکان موثر بوده است در آزمونهای بندر وریون با مصرف ریتالین بهبود می یابد. بنابراین ADHD )نتیجه گیری:عملکرد شناختی کودکان P = 4 پیشنهاد می شود ارزیابی شناختی آنها با آزمونها تحت درمان با ریتالین انجام گردد .
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
عظیم عظیمی ؛شاهرخ مکوند حسینی ؛رضوان عظیمی ؛مهدیه حسن پور ؛ ۱۳۹۴، اثربخشی ریتالین برکارکرد اجرایی کودکان با اختلال، دومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در مدیریت،اقتصاد و علوم انسانی، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/1454-Executive-Brkarkrd-effectiveness-of-Ritalin-in-children-with-ADHD
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(عظیم عظیمی ؛شاهرخ مکوند حسینی ؛رضوان عظیمی ؛مهدیه حسن پور ؛ ۱۳۹۴)
