برنامه ریزی آموزشی در آموزش بالینی

چکیده مقاله

مقدمه : از آنجایی که آموزش بالینی آموزشی مبتنی بر عمل می باشد نیازمند برنامه ریزی آموزشی دقیق و منسجم است تا
فرصت توسعه مهارت های بالینی را به دانشجویان بدهد. بنابراین آموزش بالینی بدون برنامه ریزی دقیق و صحیح ناموفق خواهد
بود. مقاله حاضر در پی آن است تا نقشی که برنامه ریزی آموزشی در آموزش بالینی برای اجرایی شدن بهتر برنامه ها دارد را مورد
بررسی قرار دهد .
روش کار : مقاله حاضر یك مطالعه مروری است که مواد لازم برای نگارش آن از طریق جستجوی پایگاه های اطلاعاتی و
موتورهای جستجو و همچنین منابع کتابخانه ای موجود با ارائه کلید واژه های فارسی و انگلیسی، برنامه ریزی آموزشی، آموزش بالینی به
صورت مجزا و ترکیبی به دست آمد .
نتایج: نتایج این بررسی نشان می دهد که برنامه ها و روش های برنامه ریزی آموزشی در چگونگی و عمق آموزش بالینی و تاثیر پذیری
کادرهای تحت آموزش تاثیرگذار است و به فرآیند توسعه و بالندگی آموزش بالینی کمك می نماید . همچنین نتایج این تحقیق نشان می
دهد که برنامه ریزان آموزشی باید بکوشند تا با با بهره گیری از نوآوری ها، داشتن طرح و برنامه و مساعد کردن زمینه برای
استفاده بهینه از منابع موجود به فعالیت های بالینی دانشجویان جهت دهند و با توجه به راهبرد های یاددهی یادگیری و فراهمنتیجه گیري: برنامه ریزی آموزشی فراگردی است دور نگر برای جهت دادن منطقی به فعالیت های آموزش بالینی و از انجایی که آموزش
بالینی بسیار پیچیده بوده و ابعاد متعددی را شامل می گردد، در فرآیند بهبود آموزش بالینی این موارد بایستی مورد توجه برنامه
ریزان آموزشی قرار گیردو برنامه ریزی جهت بهبود برنامه های آموزش بالینی به برنامه ریزان آموزشی اکیدا توصیه می گردد.

دریافت لینک دانلود مقاله