نقش خودمدیریتی منابع انسانی بر چابکی سازمانی مدارس؛ با میانجیگری سرمایههای انسانی

چکیده مقاله

پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش خودمدیریتی منابع انسانی بر چابکی سازمانی مدارس و با میانجیگری سرمایه های انسانی انجام
شده است. روش پژوهش حاضر توصیفی همبستگی و روش تحلیل از نوع مدلیابی معادلات ساختاری بوده است. جامعه آماری -
پژوهش کلیه مدیران، معاونان، معلمان و کادراجرایی مدارس دوره اول و دوم ابتدایی ناحیه یک شهرری بوده که با استفاده روش
نمونه گیری طبق های با اختصاص متناسب، 170 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه های
=1/ خودمدیریتی ابیلی و مزاری) 1393( با پایایی) 0.96 α =/ (، سرمایه های انسانی نادری) 1390( با پایایی) 0.97 α( و چابکی سازمانی
=1/ مرادی) 0131 ( با پایایی) 39 α ( استفاده شد. برای تحلیل دادهها از آزمونهای کولموگروف اسمیرنوف، تی تکگروهی، رگرسیون -
گام به گام و مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان داد، خودمدیریتی، سرمایههای انسانی و چابکی سازمانی
بالاتر از حد متوسط بوده است. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد، از میان مؤلفه های خودمدیریتی، خودمشاهدهگری و
خودارزیابی 60درصد از سرمایه های انسانی را پیش بینی مینمایند. از بین مؤلفه های سرمایه های انسانی نیز شایستگی های
عاطفی ارتباطی و دانش و مهارتهای شناختی 41 درصد از چابکی سازمانی مدارس را پیشبینی مینمایند. مدلیابی معادلات -
=1/ ساختاری نشان داد، خودمدیریتی با ضریب مسیر)  γ =0.85/ ( بر سرمایههای انسانی و سرمایههای انسانی با ضریب مسیر) 0.52 β( بر
چابکی سازمانی تأثیرگذار بوده است. همچنین خودمدیریتی به طور غیرمستقیم، با میانجیگری سرمایه های انسانی بر چابکی
=1/ سازمانی) 83 γ ( تأثیرگذار بوده اما بهطور مستقیم بر چابکی سازمانی تأثیرگذار نبوده است.

دریافت لینک دانلود مقاله