رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با خود بیمار انگاری

چکیده مقاله

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با خود بیمار انگاری زنان متاهل شهر تهران  صورت گرفت. جامعهی آمااری    نفر از زنان متاهل شهر تهران تشکیل دادند که 064 بود، نمونه آماری این تحقیق را 3131 پژوهش شامل کلیه زنان متاهل شهر تهران در سال منطقه و از بین نواحی موجود در این 1 با روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند.  بدین ترتیب که از مناطق پنجگانه شهر تهران ناحیه انتخاب شده و بعد از دریافت لیست خانوار های موجود در این نواحی آزمودنی ها باه تااادف انتخااب شادند . روش تحقیاق      0 مناطق، حاضر از نوع همبستگی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و روش هبستگی پیرسون استفاده شد. برای  اندازه گیری متغیر هاا  ) استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان CERQ ) و پرسشنامه طرح واره های ناسازگار اولیه( AHT از پرسشنامه های خود بیماری انگاری( داد که عامل اول خودبیمارانگاری(شکایات بدنی) با حوزه اول، سوم و پنجم طرحواره های ناسازگارانه اولیه رابطه معنادار مثبت در سطح خطای  مای باشاد.   هام نناین عامال دوم    4/13 و 4/93 ،4/93 داشته اند. میزان همبساتگی ایان ساه حاوزه باا      خودبیمارانگااری  باه ترتیاب   4/43 داشته اند. 4/43 خودبیمارانگاری(ترس و نگرانی)  با حوزه اول، دوم و پنجم طرحواره های ناسازگارانه اولیه رابطه معنادار مثبت در سطح خطای  می باشد. بنابراین در درمان خودبیمارانگاری باید به طرح واره 4/16 و 4/92 ،4/13 میزان همبستگی این سه حوزه با خودبیمارانگاری به ترتیب های ناسازگارانه اولیه این افراد توجه کافی داشت. 

دریافت لینک دانلود مقاله