- تاریخ انتشار : ۱۳۹۶
- ناشر : ششمین کنفرانس بین المللی مدیریت،اقتصاد وعلوم انسانی
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات : 12
- حجم فایل : 512.18 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : علوم انسانی
چکیده مقاله
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش معنوی و تعهد سازمانی در بین کارکنان تأمین اجتماعی اردکان انجام گرفته است. این تحقیق از لحاظ هدف یک تحقیق کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها از نوع توصیفی و همبستگی و از لحاظ هدف نیز از نوع پژوهش های کاربردی می باشد. پس از مطالعه پیشینه موضوع و بررسی الگوهای موجود و شکل گیری چارچوب نظری، متغیرهای مهم تحقیق شناسایی و مدل مفهومی و فرضیات تحقیق مشخص گردید. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه استفاده گردید. نمونه مورد مطالعه در این تحقیق شامل 30 نفر از کارمندان اداره تامین اجتماعی بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. از آزمون کولموگروف اسمیرنف جهت بررسی نرمال بودن داده های پژوهش، از آزمون همبستگی پیرسون براي بررسي معني‌دار بودن فرضیه های تحقیق، مورد استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین سه بعد هوش هیجانی (تفکر وجودی انتقادی، بعد آگاهی متعالی، بعد بسط حالت هوشیاری) با تعهد سازمانی رابطه معناداری وجود ندارد. اما در دو بعد دیگر هوش هیجانی با تعهد سازمانی که شامل بعد تولید معنای شخصی و هوش معنوی می باشد رابطه معنادار و مثبت وجود دارد.
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
مهدی شمالی احمدآبادی؛مائده نصیری فخرآباد؛محسن افخمی اردکانی؛عاطفه برخورداری احمدآبادی؛زهرا خدایی؛حمیدرضا عسکری؛نجمه نیکزادی؛ ۱۳۹۵، بررسی رابطه بین هوش معنوی و تعهد سازمانی در بین کارکنان تأمین اجتماعی اردکان، ششمین کنفرانس بین المللی مدیریت،اقتصاد وعلوم انسانی، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/12650-The-Relationship-between-Spiritual-Intelligence-and-Organizational-Commitment-among-Ardakan-Social-Security-Employees
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(مهدی شمالی احمدآبادی؛مائده نصیری فخرآباد؛محسن افخمی اردکانی؛عاطفه برخورداری احمدآبادی؛زهرا خدایی؛حمیدرضا عسکری؛نجمه نیکزادی؛ ۱۳۹۵)
